Od tada se piše da je Nadalj rodno mesto Momčila Tapavice, prvog Srbina koji je osvojio olimpijsko znamenje...
Pre tačno 120 godina u Atini su počele da se odvijaju prve moderne Olimpijske igre, koje je po uzoru na nadmetanja starih Grka obnovio Pjer de Kuberten, osnivač olimpijskog pokreta.
Na prvim Igrama, koje su trajale od 6. do 15. aprila 1896, nastupilo je 14 država, a iako Srbija nije bila među njima, na terenima je blistao jedan naš sunarodnik Momčilo Tapavica, Srbin iz Nadalja, sela u sadašnjoj opštini Srbobran u Južnobačkom okrugu.
Kao predstavnik Austrougarske, Tapavica je briljirao na Igrama kojima je prisustvovao i Živojin Mišić.
Potonji vojvoda je u martu 1896, kao 41godišnji ađutantmajor na dvoru Obrenovića, dobio priliku da se nađe na jednom neobičnom putovanju sa 20godišnjim kraljem Aleksandrom. Ono je uključivalo odlazak u Atinu, ali i na Hilandar, srpski manastir na Svetoj gori, koji je tih godina bio u velikim dugovima i, kao takav, umalo pao pod bugarsku vlast. Mišić, mladi Obrenović i ostatak ne prevelike srpske svite zadržao se na Igrama četiri dana. U slavu naše delegacije, jedine kraljevske koja se odazvala pozivu grčkog vladara svirana je i himna "Bože pravde" na stadionu, a na terenu...
Tapavica je i pored povrede ruke u prvoj disciplini osvojio četvrto mesto u rvanju, peto u dizanju tegova sa dve ruke, a na teniskom turniru je zaustavljen u polufinalu. Ovaj potonji vrsni arhitekta, koji je pored ostalog projektovao i zgradu Matice Srpske u Novom Sadu, naknadno je uvršten u osvajače medalja, jer je Međunarodni olimpijski komitet početkom 20. veka proglasio i polufinaliste određenih disciplina "bronzanim", imajući u vidu da su se na prvim Igrama dodeljivala malo drugačija priznanja. Tada su najbolji primali srebrnu medalju, maslinovu grančicu i diplomu, bakarna medalja čekala je drugoplasiranog, dok trećeplasirani nisu dobijali medalje u Atini 1896. Prve moderne Olimpijske igre Medalje koje su se delile na modernim Olimpijskim igrama.
„Niko mu nije bio ravan u rvanju, a još manje u dizanju tereta i bacanju kamena s ramena. Bavio se raznim granama sporta i bio je umno i fizički iznad svojih vršnjaka, a kao diplomirani arhitekt nadvisio je intelektualno neškolovane u gardi. Zatim, kao najistaknutiji član Saveza za telesno vaspitanje, postao je pojam u očima vojnika. Imao je samo jednu manu: precenio je svoju snagu i to mu se osvetilo na Olimpijskim igrama u Atini.“, napisao je u svojim memoarima Ferenc Kemenji, potpredsednik MOK i generalni sekretar Olimpijskog komiteta Mađarske
O čudesnom Momčilu Tapavici, njegovim sportskim i profesionalnim dostignućima ali i burnom životu, snimljen je dokumentarni film koji će biti prikazan na ovogodišnjem Međunarodnom festivalu dokumentarnog filma "BELDOCS 2016", koji se održava od 12. do 18. maja.
Powered by Koobi:CMS 7.72 © Bitskin® Webdesign